The smart Trick of บทความ That No One is Discussing
The smart Trick of บทความ That No One is Discussing
Blog Article
เขียนรายการหลักฐานและตัวอย่าง ถ้าเรามีหลักฐานสนับสนุนมาก เราก็สามารถนำหลักฐานเหล่านั้นมาเรียงลำดับตามความหนักแน่นได้
เราอยากให้ผู้คนรู้อะไรเกี่ยวกับหัวข้อนี้
…ก็เพราะเราชอบทำสิ่งเหล่านั้นมากกว่าแค่นั้นเอง…
โดยปกติบทสรุปที่ตรึงใจคนอ่านจะให้ตัวอย่างสุดท้ายที่สั้นกระชับและเป็นรูปธรรม ทำให้ผู้อ่านได้มุมมองใหม่ บทสรุปควรกระตุ้นให้เกิด “หัวคิดก้าวหน้า” นำผู้อ่านไปสู่ทิศทางที่ทำให้ตนอยาก “แสวงหา”ความรู้ยิ่งขึ้น
มันคงเข้าใจยากหากบอกว่า “ลำบาก” เป็นเรื่องจำเป็น คนเราล้วนต้องอยากสบาย และไม่มีใครอยากลำบากเป็นแน่แท้ แต่ในอีกด้านเชื่อว่าทุกท่านคงรู้ว่า มันก็ต้องมีลำบากกันบ้างทุกคน จะมากน้อยอาจต่างกันไป ทว่าความลำบากนี่มันเป็นช่วงเวลาที่เราเลือกได้ด้วยหรือ?
เพิ่มเอกลักษณ์เฉพาะตัว. เมื่อตัดสินใจเรื่องหัวข้อและทำให้หัวข้อนั้นแคบลงจนได้อะไรที่เฉพาะเจาะจงแล้ว ลองคิดสิว่าจะทำอย่างไรให้บทความนี้โดดเด่น ถ้าหากเราเขียนเกี่ยวกับเรื่องบางอย่างที่คนอื่นก็เขียนด้วยเช่นกัน พยายามทำให้บทความของเรามีความพิเศษ อาจเพิ่มบทสนทนาเข้าไปในบทความด้วยก็ได้
เทคนิคการเขียนบทความให้น่าอ่านและไม่น่าเบื่อ
อีกหนึ่งบทความกำลังใจ กับวลีที่ยอดนิยมอยู่เหมือนกันในปีนี้ ที่ในขณะที่เรากำลังพยายามสู้ชีวิต แต่ดันเจอชีวิตสู้กลับ นั่นล่ะคือที่มาของบทความนี้
ศึกษาหัวข้อและประเด็นที่มีการถกเถียงกันอยู่. เริ่มค้นคว้าข้อมูลเกี่ยวกับหัวข้อที่จะเขียนและประเด็นที่มีการถกเถียงกันในหัวข้อนั้น ขั้นตอนนี้จะไปไกลกว่าการค้นคว้าก่อนเขียน ศึกษาประเด็นสำคัญทุกอย่าง ข้อดีและข้อเสีย คำกล่าวจากผู้เชี่ยวชาญ และอื่นๆ นักเขียนที่ดีต้องรัก “การค้นคว้า” ค้นคว้าทั้งเอกสารปฐมภูมิ (ต้นฉบับ ไม่ได้รับการเผยแพร่) และเอกสารทุติยภูมิที่เกี่ยวกับหัวข้อนั้น
ช่วงนี้เขากำลังลดรายจ่ายมันเลยทำให้เขาโมโหตอนที่เห็นลูกสาวพยายามตกแต่งกล่องเพื่อวางใต้ต้นคริสมาสต์
จนกระทั่งวันหนึ่งรังนั้นก็เผยรอยแตกให้เห็น เขานั่งดูผีเสื้อเป็นเวลาหลายชั่วโมง
การร่างแยกเป็นห้าย่อหน้าอาจไม่เหมาะกับบทความบางประเภท ทางเข้า789bet ตัวอย่างเช่น ถ้ากำลังเขียนบทความกึ่งชีวประวัติ เราอาจต้องใช้การร่างบทความแบบอื่น
ส่วนตัวผมคิดว่า งานเขียนทุกงานจะมีจิตวิญญาณของคนเขียนแฝงอยู่เสมอ เหตุเพราะต้นกำเนิดไอเดียต่างๆ มักมาจากตัวคนเขียนครับ สิ่งละอันพันละน้อยที่อยู่รอบตัวเรา ไม่ว่าจะละเอียดยิบย่อยเช่นกับข้าวที่เรากินในแต่ละวัน ไปจนถึงสถานการณ์บ้านเมือง ทุกอย่างถูกเปลี่ยนเป็นไอเดียได้โดยที่เราไม่รู้ตัว
“งานเขียนคือสมรภูมิอันสวยงามที่ถูกแต่งแต้มด้วยหยดหมึกแห่งจินตนาการ”